Als er in Leuven een gat is in de stoep, dan trap ik er altijd wel in. Als er ergens een klein hoogteverschil is, dan is de kans groot dat ik er over struikel. Ik ben ook degene die op onverklaarbare wijze onder een tafel terecht kan komen (en dat lag voor één keer echt niet aan mij!), of degene die voor een volle aula valt over een rij stoelen, en dat gaat zo nog wel een beetje door.
Aangezien er de hele week nog niets is fout gegaan hier, kon het dan ook niet anders dan dat ik op de laatste dag van de week iets aan de hand zou krijgen.
En zo gebeurde het: vanochtend bij het naar beneden gaan, heb ik om de een of andere reden enkele tredes van de trap gemist. De trap is hier met een donkerblauw tapijt gestoffeerd en dat in combinatie met een niet zo goed verlichte gang maakte dat ik de onderste tredes niet goed genomen heb en opeens een duikvlucht naar beneden nam. 'Gelukkig' waren het de onderste en kwam ik voluit met een luide boenk op de vloer van de gang terecht.
Resultaat: een mooie blauwe plek, een pijnlijke voet de rest van de dag en misschien de huisbazin die vanochtend wakker schrok door de luide bons.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Als het je een troost mag wezen, ik ben een paar weken geleden ook serieus van de trap gevallen. En dan nog wel van de bijna bovenste trede. Gelukkig had ik de reflex om mij nog aan de leuning vast te grijpen en ben ik er met twee gigantische blauwe plekken vanaf gekomen. Je bent dus niet alleen. :-)
Waar blijven de foto's?? :p
Hoe gaat ie daar? de week goed gestart?? Ik moet morgen mijn thesis verdedigen, iepiep..
X
@ Carolien: Die reflex heb ik anders ook, jammer genoeg loopt de leuning niet zo ver door...
@ Helga: Heel veel succes!! Ik duim volop mee!!
Wat die foto's betreft: ik heb mijn fototoestel nog niet hier. Stijn heeft het geleend omdat ie BBQ had van 't werk en zo. Maar er zullen nog wel foto's volgen hoor! ;-)
Een reactie posten