*5*

Deze week is mijn laatste stageweek ingegaan. Deze begon meteen al spannend met mijn eindevaluatiegesprek. Normaalgezien zou dat moeten betekenen dat ik me sinds zondagavond letterlijk zou opeten van de zenuwen, maar die had ik nu vreemd genoeg niet. Niet dat ik er helemaal gerust in was, ik verwachtte eerder een soort aapje dat nog plots uit de mouw tevoorschijn zou komen, maar ik was ook niet zenuwachtig.
Het gesprek verliep heel goed. Zowel mijn begeleider, als mijn begeleidende prof van de Universiteit Utrecht waren vol lof over mijn stagerapport en prestaties. Het enige wat ik nog moet doen is een half A4'tje theoretisch kader voor één van mijn onderzoeken schrijven en dan is het allemaal in orde. Ik schijn onder andere heel erg stipt te zijn, een vlotte en duidelijke verslaggeving te maken, een goede omgang met kinderen en personeel te hebben, en nog meer complimentjes :-) Dat was wel fijn om te horen natuurlijk! Het enige moeilijke wat ik vond, was dat mijn begeleider plots vroeg om van mezelf echt mijn meest sterke punten op te noemen. Dat is altijd iets waar ik toch even over moet nadenken omdat ik het echt niet makkelijk vind. Verder heeft ie mij nog de raad gegeven om nog meer zelfzeker te worden en sneller mijn plaats op te eisen. Daar kon ik me wel in vinden, want ik heb vaak een iets meer afwachtende houding als ik ergens nieuw ben.

Ik vind het wel leuk om de laatste week in te gaan met een hele goede beoordeling en de fijne opmerking dat ik toch een beloftevolle toekomst tegemoet zal gaan :-)