Gisteren ben ik samen met enkele kotgenootjes gaan eten om het academiejaar af te sluiten. Eigenlijk had het meer iets van een 'laatste avondmaal', want het zou de laatste keer zijn dat we met z'n allen als kotgenootjes rond dezelfde tafel zouden zitten. Marie-Harry vertrekt uit Torres en ik ga stage doen in Nederland, terwijl ik nog niet zeker weet of ik in het tweede semester zal terugkomen of niet. En onder de blok en examens gaan we elkaar sowieso niet meer vaak tegen het lijf lopen... (Wij zijn van die 'ijverige' studentjes die liever thuis studeren. ;-p)
De bus nemen richting Clijne Taefel was al een avontuur op zich als je mijn kotgenoten zou kennen ;-) Omwille van dezelfde reden zijn we ook steeds 'veilig' op kot gebleven en was dit de eerste keer dat we elders samen gaan eten zijn. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het aantal decibels dat geproduceerd wordt, om nog maar te zwijgen van de gespreksonderwerpen als we samen aan tafel zitten...
In het begin was iedereen vrij braaf, relatief stil zelfs! Dat zijn we niet echt gewoon :-D Na lang kiezen en twijfelen wat we zouden bestellen (neen, deze keer was ik niet de enige die niet kon kiezen!) bestelde Pé een portie ribbekes, Saskia een grill mix, Marie-Harry een Bourgondische schotel, Greet een pasta met zalm en ik een pasta met scampi's. Wegens het feit dat er een invasie Hollandse oudjes onder leiding van een priester aanwezig was, heeft het eventjes geduurd vooraleer we ons eten kregen, maar het was wel het wachten waard.
De gespreksonderwerpen veranderden al snel in de gebruikelijke onderwerpen van in de keuken op kot. Het ging met andere woorden dus al snel weer over piemels, triootjes en nog meer van dat. Gelukkig zaten de Hollandse oudjes inclusief priester een stukje verder en werd er af en toe op gelet dat we niet in onze kotkeuken zaten, maar op restaurant, wat het gebruikelijke aantal decibels binnen de perken hield.
Het eten was erg lekker, wat we ook met nadruk bestigden bij het afruimen van de tafel. De serveerster antwoordde wel heel vriendelijk vragend in de richting van Marie-Harry en mezelf dat het 'precies wel wat te veel was'. Want jawel, onze borden waren nog halfvol :-D (Dat is dus één van die redenen dat ik Stijn mis als hij niet aanwezig is, anders kunnen we stiekem borden switchen, waardoor mijn halve bord wat kleiner wordt...)
De terugrit naar Torres ging gepaard met een discussie over 'piemelringsnoepjes' en eetbaar ondergoed (ik geef het toe, mijn kotgenoten hebben iets met piemels) en enkele vreemde blikken van medebusreizigers. Na het afstappen volgde nog een bezoekje aan de schommel op het pleintje en tenslotte ging Greet traditiegetrouw in een verloren winkelkarretje zitten (dit keer wel zonder ijsje en niet meer gepaard met het liedje 'wij zijn de frigobox-toeristen).
Het was een leuke avond. Ik ga de gezellige en grappige momenten op kot met Marie-Harry 'de farse teef', Greet 'het wijf', Pé 'de Casanova' en Saskia 'La Taupe' wel missen. Donderdag nog een keertje samen marginale televisie kijken en dan zit dit academie- en kotjaar er weer op!
De bus nemen richting Clijne Taefel was al een avontuur op zich als je mijn kotgenoten zou kennen ;-) Omwille van dezelfde reden zijn we ook steeds 'veilig' op kot gebleven en was dit de eerste keer dat we elders samen gaan eten zijn. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het aantal decibels dat geproduceerd wordt, om nog maar te zwijgen van de gespreksonderwerpen als we samen aan tafel zitten...
In het begin was iedereen vrij braaf, relatief stil zelfs! Dat zijn we niet echt gewoon :-D Na lang kiezen en twijfelen wat we zouden bestellen (neen, deze keer was ik niet de enige die niet kon kiezen!) bestelde Pé een portie ribbekes, Saskia een grill mix, Marie-Harry een Bourgondische schotel, Greet een pasta met zalm en ik een pasta met scampi's. Wegens het feit dat er een invasie Hollandse oudjes onder leiding van een priester aanwezig was, heeft het eventjes geduurd vooraleer we ons eten kregen, maar het was wel het wachten waard.
De gespreksonderwerpen veranderden al snel in de gebruikelijke onderwerpen van in de keuken op kot. Het ging met andere woorden dus al snel weer over piemels, triootjes en nog meer van dat. Gelukkig zaten de Hollandse oudjes inclusief priester een stukje verder en werd er af en toe op gelet dat we niet in onze kotkeuken zaten, maar op restaurant, wat het gebruikelijke aantal decibels binnen de perken hield.
Het eten was erg lekker, wat we ook met nadruk bestigden bij het afruimen van de tafel. De serveerster antwoordde wel heel vriendelijk vragend in de richting van Marie-Harry en mezelf dat het 'precies wel wat te veel was'. Want jawel, onze borden waren nog halfvol :-D (Dat is dus één van die redenen dat ik Stijn mis als hij niet aanwezig is, anders kunnen we stiekem borden switchen, waardoor mijn halve bord wat kleiner wordt...)
De terugrit naar Torres ging gepaard met een discussie over 'piemelringsnoepjes' en eetbaar ondergoed (ik geef het toe, mijn kotgenoten hebben iets met piemels) en enkele vreemde blikken van medebusreizigers. Na het afstappen volgde nog een bezoekje aan de schommel op het pleintje en tenslotte ging Greet traditiegetrouw in een verloren winkelkarretje zitten (dit keer wel zonder ijsje en niet meer gepaard met het liedje 'wij zijn de frigobox-toeristen).
Het was een leuke avond. Ik ga de gezellige en grappige momenten op kot met Marie-Harry 'de farse teef', Greet 'het wijf', Pé 'de Casanova' en Saskia 'La Taupe' wel missen. Donderdag nog een keertje samen marginale televisie kijken en dan zit dit academie- en kotjaar er weer op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten