In het weekend zijn Stijn en ik nog een keertje naar Bokrijk geweest. Mooi weer geeft altijd gelegenheid om daar wat te gaan wandelen in de frisse buitenlucht. Die buitenlicht bleek echter bijzonder koud te zijn, waardoor er eigenlijk niet zo veel volk was op het domein. Omdat de speeltuin deze keer niet overrompeld werd door kinderen, stond er mij niets in de weg om zelf te gaan schommelen. Stijn deed nog snel een smeekbede om het niet te doen, hij vindt het immers niet altijd even leuk dat ik op speeltoestellen kruip als er nog mensen in de buurt zijn, maar zo druk was het toch niet.
Terwijl ik (niet uitbundig) heen en weer schommelde, ging Stijn tot mijn verbazing zelf op de schommel naast mij zitten en vertelde vervolgens dat hij een moment van bezinning kreeg:
"Ik had nooit gedacht toen ik 16 was, dat ik op mijn 25e op een koude winterdag in februari in Bokrijk op een schommel zou zitten. Tja, dat is nu mijn leven..."
En toen begon hij mee te schommelen :-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten