Gedragsproblemen is dus het minorpakket dat ik dit semester nog ga volgen. Het plan was vorig jaar een major leerstoornissen te doen, om zo extra achtergrond te hebben over onder andere taalontwikkeling- en leerstoornissen, wat nuttig was voor de stage. Dit jaar dan nog een minorpakket over gedrags- en opvoedingsproblemen erbij om wat theorie bij de praktische kennis te voegen en zo rustig het jaar uit te bollen.
Nu is het zo dat de prof van gedragsproblemen, zoals vele andere pedagogie-proffen trouwens, sinds dit jaar op pensioen is. Dat betekent dus een wisseling van enkele posten en een verschuiving van wie welk vak precies gaat geven.
Gisteren kregen we een inleidende les gedrags- en opvoedingsproblemen van een prof die we nog al voor andere vakken gekregen hebben. Terwijl hij een beetje voorzichtig vertelde dat hij, net als andere proffen, ook zijn stempel drukt op de door hem gegeven vakken, sloeg de hele aula een diepe zucht bij het verschijnen van het lesprogramma...
De thema's handelen over onder andere jeugddelinquentie, geweld, trauma's bij vluchtelingenkinderen, enz... Allemaal zeer interessant natuurlijk, maar niet als je dat al 2 keer gezien, geblokt en afgelegd hebt op een examen van -jawel- dezelfde prof. Daarbij komt dan ook nog de leuke opdracht om een serieus dikke paper te schrijven over een aansluitend thema, inclusief literatuur en wetenschappelijke analyse... En dat terwijl iedereen de goede oude lessen over bedplassende kinderen en supernanny-toestanden verwachtte!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten