Gisteren kreeg ik een paniekerig telefoontje van mijn mama, die als opvoedster werkt. Wat bleek? Er was helemaal niets ernstig gebeurd of zo, maar er waren enkele kindjes die verschillende oefeningen over breuken als huiswerk meegekregen hadden.
Vroeger toen ik in het Secundair zat, ging ik regelmatig op haar werk de kindjes helpen met hun huiswerk. Vooral breuken en verzamelingenleer zorgden toen voor vele moeilijkheden en blijkbaar is dat - tot grote "ergernis" van mijn mama - nog steeds niet veranderd...
Sinds ik in Leuven op kot zit, ben ik de kindjes niet meer kunnen gaan helpen met hun huiswerk, maar mama heeft ondertussen wel geleerd hoe het precies zit :-)
Tot gisteren dus... De opgave waarin een breuk gedeeld moest worden door een geheel getal, zorgde weer voor vele kopzorgen. Nu wist mama wel de oplossing, maar de uitleg met de taartstukjes deden het niet zo goed bij de kindjes. Dan maar een "extra hulplijn" inschakelen, moeten ze daar gedacht hebben.
Mooi stap voor stap heb ik uitgelegd hoe je dat ook al weer moest doen. Van het geheel getal een breuk over één maken, dan omdraaien en de breuken met elkaar vermenigvuldigen en indien nodig nog vereenvoudigen. Daarna nog enkele oefeningen stap voor stap mee opgelost en ze waren weer vertrokken.
Soms mis ik dat wel, dat huiswerk gaan maken met de kindjes. Op Torres heb ik wel een paar keer een kindje van doctoraatstudenten uit het buitenland met haar huiswerk geholpen, maar eigenlijk was dat meer helpen met het leren van Nederlands.
Welja, nu snel weer achter de boeken kruipen en volgend jaar op stage zal ik wel weer meer omgang met de kindjes zelf hebben, in plaats van al die saaie theorie...
En dan nu terug naar de "wondere wereld van de dyslexie"...
Vroeger toen ik in het Secundair zat, ging ik regelmatig op haar werk de kindjes helpen met hun huiswerk. Vooral breuken en verzamelingenleer zorgden toen voor vele moeilijkheden en blijkbaar is dat - tot grote "ergernis" van mijn mama - nog steeds niet veranderd...
Sinds ik in Leuven op kot zit, ben ik de kindjes niet meer kunnen gaan helpen met hun huiswerk, maar mama heeft ondertussen wel geleerd hoe het precies zit :-)
Tot gisteren dus... De opgave waarin een breuk gedeeld moest worden door een geheel getal, zorgde weer voor vele kopzorgen. Nu wist mama wel de oplossing, maar de uitleg met de taartstukjes deden het niet zo goed bij de kindjes. Dan maar een "extra hulplijn" inschakelen, moeten ze daar gedacht hebben.
Mooi stap voor stap heb ik uitgelegd hoe je dat ook al weer moest doen. Van het geheel getal een breuk over één maken, dan omdraaien en de breuken met elkaar vermenigvuldigen en indien nodig nog vereenvoudigen. Daarna nog enkele oefeningen stap voor stap mee opgelost en ze waren weer vertrokken.
Soms mis ik dat wel, dat huiswerk gaan maken met de kindjes. Op Torres heb ik wel een paar keer een kindje van doctoraatstudenten uit het buitenland met haar huiswerk geholpen, maar eigenlijk was dat meer helpen met het leren van Nederlands.
Welja, nu snel weer achter de boeken kruipen en volgend jaar op stage zal ik wel weer meer omgang met de kindjes zelf hebben, in plaats van al die saaie theorie...
En dan nu terug naar de "wondere wereld van de dyslexie"...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten