Een andere omschrijving is er niet voor de voorbije weken. De kinderen op school zijn ook enorm onrustig. De eerst werd dat verklaard door de naderende stormbuien, nu vragen ze zich af of de komst van onze goede vriend Sinterklaas er niet voor iets tussenzit...
Op school heb ik ondertussen mijn allereerste echte intelligentie-onderzoek helemaal afgerond. Jammer genoeg was het voor het meisje in kwestie niet echt een gunstige uitkomst, maar eerder een bevestiging van een vermoeden om haar door te verwijzen naar een school voor zeer moeilijk lerende kinderen. Nu moet alleen nog het oudergesprek plaatsvinden. Eerst werd geopperd dat ik de uiteenzetting van het onderzoek moest doen, maar omdat ik zelfs nog niet meegekeken heb bij zo'n gesprek en we niet wisten in welke mate de ouders Nederlands begrijpen, gaat de psychologe het toch maar voor haar rekening nemen. Ik ga me in ieder geval toch goed voorbereiden, want het zou niet de eerste keer zijn dat ik toch iets moet toelichten zonder verwittiging op voorhand...
Zo heb ik nog op de laatste maandelijkse commissie voor leerlingenbesprekingen onverwachts 2 leerlingendossiers moeten voorstellen en bespreken. In het begin van de vergadering zei mijn stagebegeleider opeens dat ie "zo brutaal geweest was om mijn naam er achter te zetten op de agenda". Gelukkig had ik mijn samenvattingen van hun dossiers uitgeprint voor mezelf en in mijn map steken, anders is het moeilijk om de situatie te schetsen met bijhorende details... Achteraf zei ie wel dat ik het goed en duidelijk gedaan had, maar volgende keer mag een andere stagiaire wel eens wat bespreken :-)
Met het lezen van de kindjes is er ook elke week spanning en avontuur. Ze zijn echt niet te voorspellen! Als je denkt dat ze rustig zullen zijn, zijn ze dat net helemaal niet... Vaak zijn er in de klas of op het plein hele situaties voorgevallen, wat ze dan de rest van de dag niet kunnen loslaten en zo lekker druk blijven. Als daar dan nog eens bijkomt dat een leerling van groepje mag veranderen omdat zijn niveau gestegen is, is dat geen goed idee als ie in een groepje met kinderen met een autismevorm terecht komt... Algemeen feit: auti-kindjes kunnen niet tegen verandering! Gevolg: kinderen worden gek van elkaar, haten elkaar en willen elkaar 'doodslaan'. Juf Annelies vindt dat dan weer geen goed idee en moet de kinderen kalmeren. Auti-kinderen kalmeren uiteindelijk, maar nieuwe jongen blijft lekker steekjes geven omdat ie het wel grappig vindt om de anderen op stang te jagen. En zo blijf je dan wel even zoet vooraleer je aan het lezen zelf kan beginnen. Je mag dan vooral niet je rust en kalmte verliezen, want als ze dat merken, ontploft de boel helemaal. Geduld hebben en droge antwoorden kunnen geven zijn dan goede eigenschappen. Je moet kort op de bal spelen in zo'n situaties.
En toch hebben ze al altijd hun tekstje gelezen en komen ze graag mee om te lezen. Vorige week hebben ze mij een beloningssticker gegeven omdat ze me een leuke juf vinden :-)
Met mijn 2 zwakke lezertjes die ik apart moet begeleiden met het leren lezen heb ik nog een aantal criteria gehaald. Ze zijn allebei zelfs kunnen starten in het volgende boekdeel! Dat geeft wel voldoening als je toch iets met ze kan bereiken :-)
De Remedial Teacher is blij met mijn hulp. Ik heb 10 leerlingen onder mijn hoede die anders geen begeleiding kunnen krijgen. Elke week ga ik even overleggen en elke keer zegt ze dat ze het leuk vindt dat ik er ben en vraagt ze of ik niet het hele jaar wil blijven. Tja, ik zou het wel willen, maar ik heb nu eenmaal les in het tweede semester...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten